Iedereen in het onderwijs kent de spanning voor de eerste week. Hoe stap ik mijn klas in? Lukt het me om de kinderen vanaf dag 1 te zien en goed te begeleiden? Of moet ik eerst maar eens zien dat ik de eerste week doorkom, gewoon door samen de regels te bedenken, een groep te worden en is het voldoende als ik daarbij even blind vaar op mijn methodes of lesvoorbereiding? Begin ik streng en laat ik de dan de teugels vieren, of…?
Bij Such Fun, het ATO – Scholenkring-programma voor Engels vanaf groep 1, is deze spanning bij elke nieuwe groep native speakers voelbaar. Het zijn internationale studenten die net in Nederland zijn aangekomen, hun nieuwe kamer in een vreemd land hebben betrokken en kennis hebben gemaakt met hun mede-studenten aan Fontys University of Radboud University Nijmegen. Misschien hebben ze sinds hun eigen schooltijd nooit meer een basisschool van binnen gezien, en vaak bestaat hun beeld uit dagelijkse bijeenkomsten (assemblees), schooluniformen, formele leerkrachten en de strenge ‘health and safety’- regels uit hun land. En dan komen ze naar Den Bosch. Elke morgen voor dag en dauw komen ze aan op het station en begint hun fietstocht naar een van de scholen. Vaak hebben ze niet veel fietservaring en neemt die tocht tot wel drie kwartier in beslag.
Iedere keer probeert het Such Fun team (Simone in ’t Veld, Louise Bevan en ikzelf) de groep nieuwe ‘Such Funners’ zo goed mogelijk voor te bereiden op didactiek en pedagogiek van het vroeg vreemde talenonderwijs in het Nederlands schoolsysteem. We bereiden hen voor op de inhoud, vorm en fijne kneepjes van het Engels geven aan groep 1 tot en met 8. We laten hen merken hoe het is als de leerkracht alleen maar Engels tegen je spreekt (door bijvoorbeeld in het Italiaans sommige Such Fun activiteiten met ze te doen tijdens de introductie) en wat dat vergt van het tempo waarin je spreekt, je mimiek, de non-verbale communicatie en de dynamiek met de leerlingen…
Maar op het moment dat zij 3 dagen per week, op 4 verschillende scholen, in soms wel 20 groepen, bij verschillende leeftijdsgroepen, met steeds een andere leerkracht, de groep instappen, staan ze er even alleen voor. Als het goed is, voelen ze zich omarmd door de directeur, het team, de leerkracht waarmee ze samen de les gaan geven (co-teaching ligt aan de basis van het Such Fun-concept) en dan ook door de klas. Maar ze voelen zich ook wel eens moederziel alleen voor een groep kinderen die hen nog niet kent, niet volledig kan verstaan en toch vooral gericht is op de eigen leerkracht, die ook niet altijd even vertrouwd is met het concept van co-teaching.
Maar wat denk je? De spannende eerst week is voorbij. En zingend en mooie quotes en herinneringen ophalend sloten we gisteren af op het terras. Alice Willett, Poppy Mainwaring, @Rachel Whitfield en @Morgan Buik, wat zijn we trots op jullie.
Ato-leerkrachten en leerlingen, heel erg bedankt voor jullie support en enthousiasme. Samen maken we er een topsemester van!
